Hoe wij er achter kwamen dat ik zwanger was van Zoey

Dit vind ik zelf altijd leuke verhalen om te lezen: hoe kwam een mama (in-spé) er achter dat zij zwanger was? Geen van deze verhalen is namelijk het zelfde, maar allemaal zijn ze even speciaal.

Het moment dat ik met de pil stopte

Ik weet het nog heel goed: Bryan en ik gingen op city-trip naar Barcelona eind augustus 2018. Een aantal weken daarvoor hadden we besloten dat ik zou stoppen met de pil en dat we wel zouden zien hoe het zou lopen. A leap of faith! Voordat je namelijk ‘ontpilt’ bent en echt zwanger bent kan namelijk wel even duren: een half jaar is niet raar en dat is vaak nog vrij snel.

Eerste menstruatie

Vlak voor onze reis had ik mijn eerste échte menstruatie weer gehad. Dat was eigenlijk ook al wel iets om blij mee te zijn: want hey, dat werkt nog! Ik werk nog! Ik heb tenslotte 12 jaar lang de pil geslikt: vanaf mijn 15e tot mijn 27e. Gelukkig was het rode feestje wel weer voorbij toen we op reis gingen, want dat vind ik toch altijd wel een gedoe.

City trip en Bryan’s aanzoek

Wat een leuke city-trip hebben we gehad: het hotel zat midden in het centrum, we hadden prachtig weer, hebben enorm veel gewandeld, lekker gegeten en prachtige plekken bezocht. De meest speciale was een wandeling in Laberint d’Horta Park op 31 augustus, waar Bryan mij ten huwelijk heeft gevraagd. En zó romantisch! Daar zal ik nog wel een andere blog aan wijden binnenkort. Begin september gingen wij weer naar huis toe.

Uiteten met mijn beste vriendin

Ik weet nog goed dat ik eind september met mijn beste vriendin uiteten ging en dat ik me besefte dat ik me toch wel ‘anders’ voelde. Maar hoe anders – dat is moeilijk om onder woorden te brengen. Ik merkte dat er iets in mijn lichaam anders voelde maar ik kon het niet plaatsen. Dit gevoel bleef aanwezig de komende dagen.

Maandag 24 september: D-day

D-day, of O-day (ongesteldheidsdag) – net hoe je het wilt noemen, was aangebroken. Zover ik een cyclus had tijdens de pil, en die eerste keer daarna, ben ik ongesteld geworden op maandag. Deze maandag bleef de menstruatie echter uit. Maar omdat ik net gestopt was met de pil zocht ik er nog niet veel achter. Het ontpillen is tenslotte nog niet zo lang bezig en het opgang komen van mijn cyclus ook. Vandaag niet ongesteld betekent niet dat het morgen niet kan komen. Er gingen een aantal dagen voorbij.

Vrijdag 28 september

Toen er vrijdag nog geen menstruatie was besloot ik een zwangerschapstest te doen. Ik had nog twee testen liggen van de Action: het soort simpele test die één streepje geeft om aan te geven dat de test werkt en nog een streepje wanneer het zwangerschapshormoon aanwezig is. Naar het toilet. Mega zenuwachtig. Helaas, negatief: één streepje, alleen die van een werkende test en geen hormoon aanwezig.

Zondag 30 september

De menstruatie bleef nog steeds weg en dat gevoel dat er iets anders was bleef aanwezig. Op zondag werd ik wakker en was het nog niet zover. Tijd voor poging twee besloot ik: ik had tenslotte nog een test in huis. Op deze test leek een heel licht streepje te verschijnen maar het was niet goed te zien. Bryan lag op bed, nog half te slapen, toen ik terug kwam in de slaapkamer en hem vertelde dat ik weer een test had gedaan maar dat de uitslag alleen maar voor verwarring zorgde. Ook hij kon slecht zien of dit nou echt een streep was. Just my luck. De zwangerschapstesten waren op en ik kon er dus niet nog één doen. We besloten nog een Clearblue test te halen om het zeker te weten. Omdat je het beste ochtend urine kunt gebruiken wegens de hoogste concentratie hormoon dat daarin aanwezig is besloten we nog een nachtje wachten. Dit was de meest zenuwslopende dag (en nacht) ooit.

Maandag 1 oktober 2018

Ik ben de hele nacht zenuwachtig geweest en daardoor laat in slaap gevallen. Maar, ook vroeg wakker! Hup uit bed en naar het toilet om de zwangerschapstest te doen. Dit leken de langste seconden, minuten (die voelden als uren) van mijn leven. Toen de uitslag: zwanger. Whut?! Zwanger! Ik ben snel weer terug naar de slaapkamer gegaan waar Bryan nog lag: “En?” zei hij. “Ik ben zwanger” zei ik. We waren er allebei even stil van, maar vervolgens ook super blij en we bleven maar staren naar de zwangerschapstest. Dat is wel erg snel gegaan! Hoe blij en dankbaar we ook waren moesten we ook even wennen aan het idee dat het toch echt zover was: er komt een kleine Bryan of kleine Mandy aan! Het begin van een nieuw leven.

Dubbele gevoelens

Wat ik nog niet heb verteld is dat Bryan zijn oma heel erg ziek was in deze periode. Ongeneselijk ziek. We zijn hier veel langs gegaan om haar en opa een hart onder de riem te steken en om gezelligheid en liefde te brengen. Het laatste weekend van september ging het erg slecht met oma en we zijn toen nog langs geweest. Toen Bryan en ik op maandag 1 oktober klaar waren met werken kregen we een telefoontje van Bryan zijn ouders dat het wel erg slecht ging met oma. We besloten ons eten vlug op te eten en in de auto te stappen. Bryan vroeg of hij het nieuws aan oma mocht vertellen. “Natuurlijk!” is het enige antwoord dat ik kon geven op deze vraag, natuurlijk. Binnen 10 minuten ging de telefoon weer. Het waren wederom Bryan zijn ouders. Oma is net overleden.

Maandag 1 oktober 2018  is de sterfdag van Bryan zijn lieve oma, de dag dat haar kleinzoon, Bryan zijn broertje, mijn zwager 20 werd en ook de dag waarop wij erachter kwamen dat er een nieuw leven in mijn buik groeide. Hele dubbele gevoelens.

Ze zeggen wel eens als er een leven stopt er ook weer een nieuwe voor in de plaats komt. Zo zijn wij het maar gaan zien. Dat maakt deze dag nog steeds erg droevig maar toch ergens ook weer heel erg mooi.

Zo is ieder verhaal en de manier waarop je achter een zwangerschap komt uniek. Het ene verhaal is vol blijdschap en vreugde, de ander heel stressvol of onverwacht en de ander heeft een emotionele lading. Ieder verhaal is mooi en speciaal. Met een gouden randje.

Hoe kwam jij erachter dat jij zwanger was? Laat het ons weten in de reacties!